+ 1 Γυναικοκτονία στην Ρόδο

Με την υποκρισία
δεν τελειώνεις με την γυναικοκτονία

Να ‘μαστε πάλι εδώ να κλαίμε και να «κλαίμε» ως κοινωνία επάνω από το νέο πτώμα.
Η νέα γυναίκα που δολοφονήθηκε από συστηματικό κακοποιητή, γυναικοκτόνο πλέον, ήταν εκπαιδευτικός, επί διδακτορικώ και όμορφη!!!
«Βούτυρο» στο ψωμί μίας  κατ’ επάγγελμα «επιφανειακής» κοινότητας εργασίας, αυτής των ΜΜΕ πλην εξαιρέσεων, και μίας ακόμη πιο «επιφανειακής» κοινωνίας, πλην εκείνων των δημοκρατικών ανθρώπων που είναι και φέρονται ως δημοκράτισσες/-ες  … 365|12|24, δηλαδή, κάθε λεπτό της ζωής τους, σε κάθε σχέση τους και σε κάθε πράξη τους.

ΓΝΩΜΗ | του Κώστα Δραγάτη

isotita.eu

Πάμε πάλι να ξαναπούμε τα βασικά:

1] Η γυναικοκτονία είναι η θλιβερή – ιεραρχικά απεχθέστερη – κατάληξη/έκφανση. Δεν είναι όμως το ίδιο το πρόβλημα.

2] Η «μητέρα» της είναι η πατριαρχία και ο «πατέρας» της – σε σκληρό πατριαρχικό συμβολικό σχήμα – είναι ο καπιταλισμός. Το «ζευγάρι» αυτό έχει εγγενή ανάγκη που είναι βιωτική για το ίδιο, να αναπαράγει σε κάθε του δράση τον ανταγωνισμό και την εξουσιαστική βία κάθε μορφής: έμφυλη, φυλετική, εθνοτική, ταξική, ενδοταξική, πολιτισμική.

Δεν είμαστε όλοι/-ες μαζί

Όσοι και όσες υποστηρίζουν άμεσα ή έμμεσα την βία: 

  • – οικονομική, εκπαιδευτική, αστυνομική, εγκληματική, οπαδική, δικανική, θρησκευτική, ιατρική, 
  • – επικοινωνιακή (τηλεοπτική/ιντερνετική/ραδιοφωνική/έντυπη), 
  • – με πολιτικό λόγο (από ακροδεξιούς/-ες και νεοφιλελεύθερους/-ες όλων των αστικών κομμάτων αλλά και κάποιων εξωκοινοβουλευτικών συλλογικοτήτων), 
  • – φασιστική και ναζιστική… 

…είναι άμεσοι/-ες και έμμεσοι/-ες παραγωγοί και αναπαραγωγοί έμφυλης βίας κάθε μορφής. 
Από την λεκτική, έως και την  γυναικοκτονία.-
Όσο και αν παριστάνουν τάχα μου τις/τους φεμινίστριες/-ες, τους/τις ευαίσθητους/-ες.

Περί παιδείας…

Είναι σημαντικός ο ρόλος που δύναται να διαδραματίσει το εκπαιδευτικό σύστημα για την θεωρητική και πρακτική κατάρτιση των νέων επάνω στα έμφυλα ζητήματα. Όμως, κανένα εκπαιδευτικό σύστημα  δεν «διδάσκει» σε ουδέτερο  ιδεολογικό έδαφος. Το διδακτικό υλικό και προσωπικό, δηλαδή η δομή του εκπαιδευτικού συστήματος αποτελούν βασική πολιτική, ιδεολογικά και πολιτικά προσανατολισμένη. 

Με απλούστερα λόγια: έμφυλη ισότητα δεν θα μπορέσει ποτέ των ποτών να διαμεσολαβηθεί στα παιδιά, από εκπαιδευτικό σύστημα που διαχειρίζεται θρησκόληπτη/θατσερική υπουργός παιδείας σε κυβέρνηση πινοσετικών (βλέπε: π.χ. ο υπουργός δικαιοσύνης/αλλαγές στο οικογενειακό δίκαιο), κρυπτοφασιστών και νεοφιλελεύθερων*.-
Το αντίθετο, μόνο να επιδεινώσουν το κοινωνικό πλαίσιο βίας μπορούν.

Τι να κάνουμε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: «…και τούτο κάνε και εκείνο μη αφιέναι». Ήτοι: 

  • – σε κάθε σκέψη, κάθε σχέση, συμμετοχή και πράξη μας υπερασπιζόμαστε τη δημοκρατία και συνεπώς και την έμφυλη ισότητα, 
  • – στεκόμαστε αλληλέγγυες/-οι στους αγώνες σε όσους περισσότερους τομείς, όπου συμπολίτες/-ιδες διεκδικούν αιτήματα που προκύπτουν από δημοκρατικά δικαιώματα (κοινωνικά, εργασιακά, εκπαιδευτικά, συνταξιοδοτικά, περιβαλλοντικά κλπ),
  • – καθημερινά εργαζόμαστε για να πληροφορούμαστε και να εντασσόμαστε σε δίκτυα και σε μέτωπα, με κατάθεση λόγου και πράξεων σε κάθε τομέα της κοινωνικής δραστηριότητας, εκεί που υπάρχει σκοπός για την αλλαγή του υπάρχοντος πολιτικού-οικονομικού συστήματος με ένα άλλο:
    – Κοινωνιστικό και όχι ατομιστικό, 
    – Δημοκρατικό και μη ταξικό, 
    – Ολιστικά ανθρώπινο.-

Η εξάλειψη της έμφυλης βίας (και κάθε βίας) παράγεται και αναπαράγεται ως διαδικασία όσο εδραιώνεται πολιτισμικό πλαίσιο δημοκρατίας και ποιότητας. Ακριβώς όπως παράγεται και αναπαράγεται η βία από το αντίθετο πολιτισμικό πλαίσιο χυδαιότητας όπως το ζούμε στην χώρα μας και σε πολλά ακόμη μέρη του κόσμου εδώ και πολύ καιρό.

———————————————————

*= Εδώ δεν μπόρεσαν να το κάνουν, πλην βελτιώσεων, αστοί δημοκράτες που το πάλεψαν με νύχια και με δόντια, λόγω του ότι επιχειρούσαν σε καπιταλιστικό πλαίσιο.

Advertisement