[16] Σχέδιο «Συνεπιμέλεια» | ΓΝΩΜΗ

Το κοινοβουλευτικό/επικοινωνιακό
πλαίσιο της νομοθέτησης Τσιάρα

Έχει σημασία να δούμε τις θέσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων, στις οποίες
υπάρχει προκλητική διγλωσσία και διπλή πρακτική, και εξηγούμαι:

α) στην κυβέρνηση, έχουμε από την μία: τις πομπώδεις διακηρύξεις για δήθεν σεβασμό των δικαιωμάτων της γυναίκας από την συντροφική και ενδοοικογενειακή βία, για την δήθεν υποστήριξη της έμφυλης ισότητας, «Greek metoo», ιστοσελίδα για καταγγελίες και άλλα παρόμοια, αλλά από την άλλη, έχουμε την πλήρη υποστήριξη της αναχρονιστικής αντιμεταρρύθμισης που προωθεί το «Λόμπι Τσιάρα».

   


Αλήθεια, που είναι η ευαισθησία της προέδρου της Δημοκρατίας στα έμφυλα ζητήματα, αλλά και η αντίστοιχη της αρμόδιας για θέματα έμφυλης ισότητας Υφυπουργού Εργασίας; Ποια είναι η θέση τους για το θέμα; Από την αντιπολίτευση λέγεται ότι απουσιάζουν, ότι απλώς, δεν παίρνουν θέση, προσθέτουν και την εξουδετέρωση της τ. Γενικής Γραμματείας Ισότητας Φύλων. Είναι και αυτά, λέω εγώ. Αλλά, το σημαντικότερο είναι ότι η διγλωσσία, είναι τρόπος επικοινωνίας στην πολιτική για τη συλλογή συμπάθειας και ψήφων από δύο ή και περισσότερες δεξαμενές κοινού. Από την κυβέρνηση έχουν διανεμηθεί ρόλοι. Η πρόεδρος και η Υφυπουργός βγαίνουν στα θετικής κατεύθυνσης έμφυλα θέματα, και για τα συγκρουσιακά, ο κ. Τσιάρας και οι ακροδεξιές φωνές της που θα αναλάβουν δράση, όταν θα πλησιάζει η ώρα του κοινοβουλίου, μαζί με τους δήθεν ηπιότερους που θα τους δικαιολογούν, άλλως πως «ξεπλένουν».

Στο κυβερνητικό κόμμα παραγκωνίζουν με προκλητικό τρόπο μία μεγάλη πλειοψηφία δημοκρατικών γυναικών και ανδρών της παράταξής τους που ζει και δρα στην κοινωνία. Άνθρωποι που διαχρονικά έχουν υποστηρίξει και παλέψει για την έμφυλη ισότητα και για το οικογενειακό δίκαιο που ισχύει, ασφαλώς υπό την πραγματικά φιλελεύθερη, έμφυλη οπτική. (σ.σ.: Διάβολε, για την οικεία του χώρου θεωρεία, υπάρχει και Τζον Στιούρτ Μίλλ από τον 19ο αιώνα!!!)
Είναι θετική η αντίδραση της κ. Ολ. Κεφαλογιάννη, αλλά είναι άδικο (σ.σ.: χωρίς η ίδια να φταίει) να κεφαλαιοποιεί αυτόν τον μεγάλο πληθυσμό ανθρώπων που αγωνίζονται στην Ελλάδα και στην Ευρώπη για χρόνια, έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση εναντίον την νομοθέτησης, συνυπογράφουν δημόσια κείμενα εδώ και καιρό, παρά του ότι η σημερινή ηγεσία του κόμματος και ο κ. Τσιάρας αδιαφορούν για τις θέσεις τους.


isotita.eu | ‘Αρθρο του Κ. Δραγάτη

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν είναι ζήτημα που άπτεται της έμφυλης ισότητας η επιχειρούμενη νομοθέτηση Τσιάρα ή η αντιπαράθεση σε αυτήν. Είναι ζήτημα δικαίου. Ο δικαστής αποφασίζει για το συμφέρον και την ασφάλεια ανατροφής του παιδιού μόνο. Αδιαφορεί πλήρως για την έμφυλη ισότητα των γονέων, το συναίσθημα συγγενών και άλλα παρόμοια κριτήρια. Ενδιαφέρεται μόνο για την «ποσότητα» και «ποιότητα» παρουσίας ή και μη προσώπων, σε συνδυασμό ή και χωρίς, που πιστεύει ότι θα εξασφαλίσουν ακριβώς το συμφέρον και την ασφάλεια ανατροφής του παιδιού.

Γι’ αυτό οι όψιμης ευαισθησίας επικλήσεις του «Λόμπι Τσιάρα» στο όνομα της «Έμφυλης Ισότητας» είναι παραπειστικές και εντέλει, αδιάβαστες.

Όμως σε περίπτωση που ψηφιστεί το εν λόγω νομοσχέδιο, δευτερογενώς, θα έχει κατάφορα άνισες, συγκεκριμένου προσήμου, έμφυλες επιπτώσεις. Απλούστατα, γιατί η κάθε νομοθέτηση δεν γίνεται από το έτος μηδέν ιδρύσεως της κοινωνίας, του καταμερισμού της εργασίας στον καπιταλισμό, των έμφυλων σχέσεων κλπ. Γι’ αυτό και πολύ καλά κάνουν και αντιπαρατίθενται όσες και όσοι υποστηρίζουν γνήσια την ισότητα των φύλων. Άλλωστε, είναι θεσμοθετημένη υποχρέωση των κρατών – μελών της Ε.Ε. οποιαδήποτε νομοθέτηση να γίνεται υπό την οπτική φύλου.-  

Όμως για να είμαι δίκαιος:
β) έχουμε την πλήρη, μη πολιτική απουσία της ηγεσίας της μείζονος αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ από το θέμα και των μέσων ενημέρωσης που επηρεάζει. Και τούτο, παρά την «ηρωική», μαζική παρουσία πολλών μεσαίων και μικρότερων ιεραρχικά στελεχών και ειδικά φεμινιστών και φεμινιστριών που υπάρχουν κατά πλειοψηφία και εργάζονται στις συλλογικότητες στην κοινωνία, που έχουν αναλάβει μεγάλο μέρος για την υποστήριξη της αντιπαράθεσης στον κ. Τσιάρα. Η ηγεσία του κόμματος, εδώ και ένα χρόνο, αδιαφορεί πλήρως για τη συντριπτική πλειοψηφία του συνόλου του δημοκρατικού κόσμου που επιδιώκει να εκπροσωπεί, που για λόγους δημοκρατικότητας δεν θα δέχονταν ποτέ την αντιδραστική και αναχρονιστική νομοθέτηση Τσιάρα. Οι οργανωμένες/-οι στο φεμινιστικό τμήμα του κόμματος είναι ελάχιστος πληθυσμός μπροστά σε αυτή την πλειοψηφία.
Ίσως οι κ.κ. Παρασκευόπουλος και Καλογήρου και άλλες/-οι μπορούν να μας εξηγήσουν περισσότερα για το θέμα της αντίφασης που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα που τίθεται είναι: θα αντιπολιτευθούν το θέμα; Θα ζητήσουν την ολοσχερή απόσυρσή του; Θα ζητήσουν ονομαστική ψηφοφορία; Ή θα μπουν στην διαδικασία κατ’ άρθρο προτείνοντας – τάχα – νομοτεχνικές βελτιώσεις, «νομιμοποιώντας» έτσι, ακόμη και αν δεν ψηφίσουν σημαντικό μέρος του, έναν απαράδεκτο νόμο;

Σημειώνω επιπλέον: σ’ αυτό το κόμμα κυκλοφορούν στα γραφεία του εδώ και ένα χρόνο γραφικές φιγούρες που με ψευδή στοιχεία, παριστάνουν τους αυτόκλητους εκπροσώπους πολλών «συντρόφων αριστερών» που υποφέρουν από την «γονεϊκή αποξένωση» και άλλων «συντροφισσών φεμινιστριών» που υποφέρουν από το βάρος της έλλειψης χειραφέτησης τάχα δήθεν λόγω του φορτίου της ανατροφής των παιδιών που έχουν αναλάβει μονομερώς εδώ και χρόνια. Τέτοιες ανιστόρητες και ανορθολογικές – βαθειά αντιαριστερές – απόψεις και εντέλει γελοιότητες, έχουμε να ακούσουμε χρόνια. Δεν πρόκειται περί σοβαρών ανθρώπων, πρόκειται για ενταγμένους στο «Λόμπι Τσιάρα» που έχουν αναλάβει το ρόλο του «φερετζέ της αριστεροσύνης» για λογαριασμό του.
Το πρόβλημα είναι ότι δείχνουν να τους λαμβάνουν σοβαρά υπόψη συγκεκριμένοι/-ες βουλευτές/-τριες του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και όταν παραθέτουν πλαστά και αντιεπιστημονικά στοιχεία ενώπιον τους, σε δημόσιες εκδηλώσεις!!!     

Λέω καθαρά στους συνάδελφους της επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ που τυχόν διαβάζουν: είναι απολύτως γελασμένοι/-ες, αν νομίζουν πως για την προσπάθεια αλλαγής του οικογενειακού δικαίου, η κοινωνία είναι διχασμένη, όπως τεχνητά επιδιώκεται να εμφανισθεί. Αν ήταν διχασμένη, το 90% των διαζυγίων εδώ και 40 χρόνια, δεν θα έβγαιναν συναινετικά ή στην πράξη συναινετικά (δηλαδή, συναινετική γονική μέριμνα και επικοινωνία μετά την δικαστική απόφαση και την όποια αντιδικία αρχικά υπήρξε).
Εντέλει δεν μπορείς να ψηφίζεις νομοσχέδια, όπως το «ελληνικό» ή με σιωπηρή συναίνεση την μεταφορά καζίνο-Mall στο Μαρούσι μετά από αντίθετη απόφαση ΣτΕ …και να μην κατανοείς ότι, αν κάνεις το ίδιο και για τα «οικογενειακά» θέματα του/της ψηφοφόρου σου, θα χάσεις κάθε λόγο ύπαρξης στον ευρύτερο δημοκρατικό χώρο.



γ) Έχουμε την έγκαιρη και «καθαρή» θέση του Τμήματος Ισότητας του Κινήματος Αλλαγής εδώ και μήνες, αλλά από την άλλη, έχουμε την εκ διαμέτρου αντίθετη, καταφανώς διαπλεκόμενη με τον κ. Τσιάρα (σ.σ.: με την πολιτική έννοια του όρου) στάση του – κατά δήλωση – υποψήφιου Προέδρου του κόμματος κ. Λοβέρδου. Μέχρι πριν πέντε μήνες έλεγε στη Βουλή ότι λίγο, έως πολύ, εξέφραζε το ίδιο το ΚΙΝΑΛ με τις υπέρ Τσιάρα θέσεις του. Πριν λίγες ημέρες από καθ’ ύλην αρμόδια βουλεύτρια του κόμματος, την κ. Γιαννακοπούλου, πληροφορηθήκαμε ότι αυτές τις ημέρες θα πάρουν τις τελικές αποφάσεις και ότι η ίδια απορρίπτει το νομοσχέδιο Τσιάρα. Τελικά, δεν έγινε αυτό, αλλά έγινε κάτι καλύτερο: στις 7/04 σε εκδήλωση του κόμματος παρευρέθηκε η πρόεδρος, κ. Γεννηματά, και πήρε ξεκάθαρη θέση εναντίον της επικείμενης νομοθέτησης. Είθε.

δ) Έχουμε «καθαρή θέση» των βουλευτών του «ΜέΡΑ 25» εδώ και μία εβδομάδα, θυμίζω όμως, ότι η επικοινωνιακή «μάχη» που έχει διαμορφώσει το πολιτικό περιβάλλον των δυνάμεων για το θέμα στην κοινωνία, έχει ξεκινήσει εδώ και ένα χρόνο.

ε) Το ΚΚΕ για το συγκεκριμένο θέμα, εδώ και ένα χρόνο απουσιάζει, γεγονός απαράδεκτο για το ίδιο. Και αυτό το λέω, διότι η επιχειρούμενη νομοθέτηση είναι ταξική και βαθιά αντιδραστική. Δεν αναλογεί στο κόμμα, εδώ και ένα χρόνο, να απουσιάζουν επεξεργασμένες θέσεις.

στ) Έχουμε την «Ελληνική Λύση» να απουσιάζει επισήμως, αν και παρασκηνιακά, γνωρίζουμε πολύ καλά τι κάνει και τι δεσμεύσεις έχουν αναλάβει τα στελέχη του σε ανύποπτο χρόνο.

Οι συνέπειες της έλλειψης ευθύνης
και της μη επιτέλεσης καθηκόντων

Οι παραπάνω στάσεις των κοινοβουλευτικών κομμάτων που εκπροσωπούν σύνολα, γυναίκες και άνδρες, επέφεραν μία πολύ βολική στρέβλωση που λειτουργεί υπέρ της Κυβέρνησης. Έχει επικοινωνιακά κατασκευασθεί μία εντελώς πλασματική – δήθεν – διχοτομία: α) από την μία πλευρά υποτίθεται ότι στέκει το υπουργείο με μία δήθεν «μεταρρυθμιστική», ουσία αντιμεταρρυθμιστική, διάθεση που προσπαθεί να νομοθετήσει για λογαριασμό «μπαμπάδων», …και β) από την άλλη στέκουν φεμινιστικά σωματεία.

Βεβαίως, δεν φταίνε αυτά τα σωματεία που εκ μέρους των κοινωνικών ομάδων που εκπροσωπούν κάνουν το καθήκον τους να αντιδρούν για μία νομοθέτηση που θα έχει ασύμμετρο έμφυλο πρόσημο επιπτώσεων, αλλά τα δημοκρατικά – κατά τα άλλα – κόμματα που δεν κάνουν το δικό τους καθήκον, δηλαδή να εκπροσωπήσουν την μεγάλη πλειοψηφία των δημοκρατικών πολιτών και να την αφυπνίσουν.

Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει καμία διχοτομία. Υπάρχει μία κατασκευασμένη δραστήρια μειοψηφία που έχει κατασκευάσει το «Λόμπι Τσιάρα» την οποία στηρίζουν πολιτικο-οικονομικά συμφέροντα. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, η οποία χωρίζεται σε: συνειδητοποιημένη και ορατή και – με ευθύνη των κομμάτων – επιτηδευμένα άφωνη και προς το παρόν αόρατη.  

Advertisement