Μετά την πυρκαγιά στην Μόρια…

Αναζητείται πληροφόρηση (και σχέδιο)
για τις έμφυλες υποθέσεις του προσφυγικού

Υπάρχει κανείς/-μία που να γνωρίζει τι μπορεί να συμβαίνει με τις γυναίκες θύματα βιασμών και κάθε είδους βίας, αλλά και για τα παιδιά, μετά την πυρκαγιά στην Μόρια της Μυτιλήνης; Αυτό το ερώτημα είναι εύλογο να πλανάται αναπάντητο από την προηγούμενη εβδομάδα στον τομέα της Έμφυλης Ισότητας, μεταξύ των παραγόντων και των μελών των οργανώσεων που ενδιαφέρονται και ασχολούνται με το θέμα στο νησί του Ανατολικού Αιγαίου και στο σύνολο στην χώρα μας.

Εκείνο που γνωρίζουμε είναι ότι η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, δια της βουλευτή κ. Ει. Αγαθοπούλου έδωσε στην δημοσιότητα ανακοίνωση  (διαβάστε με «κλικ» ΕΔΩ) που έκανε αναφορά στο θέμα.
Γνωρίζουμε επιπλέον ότι η αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Λόμπυ Γυναικών στην Ελλάδα αυτήν την εβδομάδα εξέπεμψε με ανακοίνωση της κραυγή αγωνίας για το ίδιο θέμα (διαβάστε με «κλικ» ΕΔΩ).


Χωρίς απαντήσεις

Τέλος, κατά την διάρκεια της τελευταίας συνεδρίασης της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 15|9 η Γενική Γραμματέας Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας Φύλων, κ. Μ. Συρεγγέλα, δεν φάνηκε να γνωρίζει πολλά για το θέμα, πλην των όσων πληροφοριών υπάρχουν και ενεργειών που έχουν γίνει δια μέσω του Κέντρου Φιλοξενίας και του Συμβουλευτικού Κέντρου που υπάρχουν στην Μυτιλήνη. Ωστόσο, οι δομές αυτές δεν διαχειρίζονται παρά ελάχιστα περιστατικά έμφυλης βίας, αφενός διότι δεν βρίσκονταν κοντά στην Μόρια, αφετέρου διότι εξυπηρετούν τις ανάγκες του ντόπιου πληθυσμού και πολύ λιγότερο, έως ελάχιστα, του προσφυγικού.

Δυστυχώς, τα έμφυλα ζητήματα του προσφυγικού, αφέθηκαν από πολλά χρόνια μέχρι και σήμερα, από την αρχή των εισροών από τα σύνορά μας, στις αστυνομικές και δικαστικές αρχές (δυστυχώς, χωρίς συμβουλευτική καθοδήγηση και παρέμβαση) και σε διάφορες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις. Κάποιες είναι αδιαμφισβήτητης εμπειρίας και κύρους, όμως σε καμία περίπτωση οι δυνάμεις τους δεν επαρκούν. Κάποιες άλλες εκμεταλλεύονται ευκαιριακά το αντικείμενο.
Ωστόσο, πρόκειται για τομέα που πρέπει να ασκηθεί πολιτική και μέριμνα και αυτή είναι μία υπόθεση ευθύνης της Ελληνικής Πολιτείας και δη των πολιτικών της οργανισμών, δηλαδή της ΓΓΟΠΙΦ.   


Το διακύβευμα

Ας μην ξεχνάμε για τι πράγμα μιλάμε: μόνο στην Λέσβο, υπάρχει ένας πληθυσμός 2.500 περίπου γυναικών και εκατοντάδων παιδιών και εφήβων που λόγω των δυσμενών συνθηκών και της ανεξέλεγκτης κατάστασης μέσα από τα όρια των καταυλισμών είναι δυνατόν να κινδυνεύουν καθημερινά. Οι φυλετικές διαφορές μεταξύ φατριών, η έξαρση των θυμικών αντιδράσεων σε κατάσταση πίεσης, η οικονομική ανέχεια και η ανάγκη επιβίωσης, έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες θύματα κάθε είδους βίας.
Στην Μόρια είχαν διαχωριστεί κάποιες εκατοντάδες περιπτώσεις. Όμως μετά την φωτιά, αυτές οι περιπτώσεις είναι τελείως εκτεθειμένες στους θύτες τους και στην ανασφάλεια για νέες πράξεις βίας, αλλά και για νέα θύματα.
Απαιτείται άμεσα να γίνουν ενέργειες από τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας και να αναληφθεί η πολιτική συνευθύνη διαχείρισης των έμφυλων ζητημάτων του προσφυγικού από την ΓΓΟΠΙΦ, και ασφαλώς, πρέπει να δοθεί η απαραίτητη δημόσια ενημέρωση για την κατάσταση που επικρατεί.
Οι γυναικείες οργανώσεις της Ελλάδας έχουν χρέος να ασκήσουν κάθε πίεση προς αυτήν την κατεύθυνση.

Ενημέρωση 21|09|20

Στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης της Βουλής, ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Παναγιώτης Μηταράκης προσήλθε για να ενημερώσει για τις εξελίξεις στο προσφυγικό ζήτημα, μετά την πυρκαγιά του Κέντρου Υποδοχής στην Μόρια. Στο πλαίσιο αυτής της συζήτησης, η Αναπληρώτρια του Τομέα Δικαιοσύνης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΣΥΡΙΖΑ αρμόδια για θέματα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ισότητας και Καταπολέμησης των Διακρίσεων (βουλευτής Κιλκίς), κ. Ειρήνη – Ελένη Αγαθοπούλου, σχετικά με το θέμα της ανάρτησης πραγματοποίησε την παρέμβαση που ακολουθεί:

Advertisement