Cheerleading: Εισαγωγή στην ελληνική παιδεία…
Δεν εισάγεται αφελώς κάποιο σεξιστικό θέαμα…
Εισάγεται μελετημένα βιομηχανία με σεξιστικό περιεχόμενο.-
——————————————————————————————————————–
Κείμενο: Κ. Δραγάτης
Πριν λίγες ημέρες η Υπουργός Παιδείας, κ. Ν. Κεραμέως έδωσε το πράσινο φως, ώστε ο προϊστάμενος της Γενικής Διεύθυνσης Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Διεύθυνσης Εκπαίδευσης του Υπουργείου, κ. Κ. Τσαχάλας, να διαβιβάσει σε όλα τα σχολεία της χώρας μία νέα απόφαση.
Αφορούσε στην έγκριση – εκ μέρους του Υπουργείου – της αίτησης της «Ελληνικής Ομοσπονδίας Τσιρλίντινγκ – Αθλητικού Ομαδικού Χορού» που υπέγραφε ο Πρόεδρος της, κ. Μ. Φουντεδάκης, να χορηγηθεί άδεια σε εκπροσώπους της Ομοσπονδίας να εισέρχονται στα σχολεία σε όλη την Ελλάδα για να ενημερώνουν και να εξοικειώνουν τα παιδιά των σχολείων:
– με «την ιστορία» του τσιρλίντινγκ,
– με «πληροφορίες για τον τρόπο διεξαγωγής του και τους κανονισμούς του»,
– με «βιωματικές προσεγγίσεις με παιγνιώδεις δραστηριότητες προσομοίωσης (προαιρετικά)».
2. Τι σημαίνει αυτή η απόφαση
————————————————–
Από τις 14|09|20 που χτυπά το κουδούνι τις σχολικής χρονιάς, άνθρωποι που ασχολούνται επαγγελματικά, που βιοπορίζονται από το τσιρλίντινγκ, εφεξής θα μπορούν να πηγαίνουν σε όλα τα σχολεία της χώρας για να προβάλλουν στα παιδιά το επάγγελμα τους και τα σχετικά με το επάγγελμα τους, με τους τρεις τρόπους που αναφέρονται προηγούμενα, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο σχετικό έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας. (Δείτε με «κλικ»: η απόφαση)
Αν κάποιος διαβάσει την εγκριτική απόφαση του Υπουργείου θα επισημάνει ότι σε αυτές τις εκδηλώσεις που θα αρχίσουν να διοργανώνονται μέσα στα σχολεία, δεν θα επιτρέπεται η διαφήμιση προϊόντων ή υπηρεσιών. Με λίγα λόγια, το έγγραφο του Υπουργείου έχει στοιχειθοθετηθεί με τρόπο, ώστε η εκπαιδευτική κοινότητα (καθηγητές, γονείς και μαθητές) να εκλαμβάνουν την προσπάθεια ως προωθητική ενός αθλήματος, αυτού καθαυτού και τίποτε άλλο.
Είναι όμως έτσι;
Στην απόφαση επισυνάπτονται 37 πρόσωπα που η Ομοσπονδία Τσιρλίντινγκ στην αίτησή της υπέδειξε στο Υπουργείο ως εξουσιοδοτημένους/-ες εκπροσώπους της για να εισέρχονται στα σχολεία όλης της Ελλάδας, προκειμένου να ενημερώνουν και να δημιουργούν επιδείξεις τσιρλίντινγκ. Σε ενδεικτική έρευνα που κάναμε εντοπίσαμε πρόσωπα που συνδέονται άμεσα με ιδιωτικές σχολές, σωματεία και επαγγελματικές ομάδες τσιρλίντινγκ. Στην σχετική λίστα κανένα από τα άτομα των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας Τσιρλίντινγκ δεν αναφέρεται με την επαγγελματική του ιδιότητα, πλην τριών που αναφέρονται ως «προπονήτριες». Όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα αναφέρονται με την ακαδημαϊκή τους ιδιότητα «καθηγητές/-τριες φυσικής αγωγής» ή «διακεκριμένες αθλήτριες».
Όμως, τόσο ο Πρόεδρος της Ομοσπονδίας, κ. Μ. Φουντεδάκης, όσο και η σύζυγος του, κ. Ευαγγελία Κριτικού, που κατέχει τη θέση της Γενικής Γραμματέα της Ομοσπονδίας, καθώς και οι κ.κ. Αναστασοπούλου Άννα (που είναι Αντιπρόεδρος της Ομοσπονδίας), Παντζάρη Βάγια (που είναι μέλος του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας), συνδέονται επαγγελματικά/ή ιδιοκτησιακά με σωματεία, σχολές χορού και ομάδες διαφημιστικής προώθησης μέσω του τσιρλίντινγκ, χωρίς αυτές τους οι ιδιότητες να αναφέρονται στην λίστα που έδωσαν για αδειοδότηση εισόδου στα σχολεία. Και το Υπουργείο Παιδείας στην απόφαση που κοινοποιεί στις Δ/νσεις στα σχολεία, δεν αναφέρει τις επαγγελματικές ιδιότητες των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας, δηλαδή την υιοθέτησε και την διέδωσε, όπως την πήρε από τους παράγοντες του τσιρλίντινγκ. Επιπλέον, οι εκπρόσωποι της λίστας που θα μπαίνουν στα σχολεία: κ.κ. Βασιλική Τσουλαρίδη, Μαρία Αποστολίδη, Ειρήνη Λάγγουρα, Γεωργία Μητσοπούλου, είναι μέλη επαγγελματικού σωματείου στο οποίο κεντρικό ρόλο διαδραματίζει η κ. Ευ. Κριτικού (Δείτε: Αμαζόνες)
Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι: το υπουργείο επέτρεψε την είσοδο στη διάδοση του τσιρλίντινγκ σαν αθλήματος ή έδωσε την άδεια στους εκπροσώπους ενός επαγγέλματος υπό οικονομική ανάπτυξη να το προβάλλουν και να συγκεντρώσουν πελατεία στις σχολές τους ανά την Ελλάδα, με την συγκατάθεση του Κράτους και των σχολείων του;
Για παράδειγμα: ας υποθέσουμε ότι γίνεται μία εκδήλωση επίδειξης τσιρλίντινγκ σε ένα σχολείο και σε κάποιο κορίτσι αρέσει η εμπειρία που είδε. Δεν είναι εύλογο ότι θα ρωτήσει την παρούσα εκπρόσωπο της Ομοσπονδίας, που μπορεί να γραφτεί για να κάνει αυτό που της αρέσει; Τι θα απαντήσει τότε η ιδιοκτήτρια μίας σχολής τσιρλίντινγκ;
Και τούτο, μπορεί να γίνει και χωρίς ερώτηση, διότι τα πρόσωπα που αναφέρουμε παραπάνω, στις περιοχές τους, στους δήμους τους, έχουν γνωστές και πολυδιαφημισμένες δραστηριότητες.
Ειδικά ο κ. Μ. Φουντεδάκης και η σύζυγος του Ευ. Κριτικού, εκτός του ότι συνδέονται επαγγελματικά με σωματεία τσιρλίντινγκ (στα οποία η εκμάθηση δεν είναι δωρεάν), διαθέτουν στην ιδιοκτησία τους εταιρεία διοργάνωσης εκδηλώσεων και παροχής διαφημιστικών υπηρεσιών που στηρίζονται στην προβολή προϊόντων και εταιρειών μέσω των γυναικών που κάνουν τσιρλίντινγκ. Πρόκειται για την εταιρεία «tcs» (Δείτε: Η εταιρεία).
3. Πώς πήραν την άδεια για είσοδο στα σχολεία;
——————————————————————————
Το ερώτημα για αναγνώστες/-στριες ίσως είναι πώς είναι δυνατόν κάποιος/-α που κάνει ένα επάγγελμα, να έχει την δυνατότητα να αποκτήσει πρόσβαση στην πιο πολλά υποσχόμενη πελατεία, τους πιο ακλόνητους καταναλωτές που υπάρχουν στην ιδιωτική οικονομία, δηλαδή τα παιδιά μέσα στα σχολεία τους;
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και στην Ελλάδα που πολλά πράγματα είναι εντελώς διάτρητα, στα σχολεία υπάρχει μία διαδικασία για να μπορεί να εισέλθει μια οργάνωση με δικαίωμα να μπορεί να απευθυνθεί στους μαθητές.
Αυτή την «πιστοποίηση», τα τυπικά εχέγγυα, τα παρείχε στο τσιρλίντινγκ και στο ζεύγος Φουντεδάκη- Κριτικού και τον κύκλο τους ανά την Ελλάδα που το διαχειρίζονται επαγγελματικά στην χώρα μας, ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού κ. Λευτέρης Αυγενάκης. Οι διασκορπισμένες ομαδικές οντότητες (σωματεία γυμναστικής που δημιούργησαν τμήματα τσιρλίντινγκ, σχολές χορού, επαγγελματικές ομάδες κλπ) ανά την Ελλάδα οργανώθηκαν νομικά σε δευτεροβάθμια ένωση και δημιούργησαν φάκελο τον οποίο υπέβαλλαν για να αναγνωρισθούν με την μορφή αθλήματος. Η «Ελληνική Ομοσπονδία Cheerleading – Αθλητικού Ομαδικού Χορού (Ε.Ο.Τ-Α.Ο.Χ)», όπως ονομάστηκε από τους δημιουργούς της, αναγνωρίστηκε επίσημα από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού και την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού με απόφαση που λήφθηκε την Πέμπτη 30 Μαΐου 2019 και ανακοινώθηκε επίσημα την Δευτέρα 3 Ιουνίου 2019.
Αφότου αναγνωρίστηκε σαν άθλημα από την Ελληνική Πολιτεία με «εθνική ομοσπονδία», ήταν μόνο θέμα χρόνου να εγκριθεί η είσοδος των εκπροσώπων του στα σχολεία, μιμούμενη τις ομοσπονδίες των αθλημάτων. Στις χώρες που αναπτύσσεται το τσιρλίντινγκ, ακόμη και στην γενέτειρα του τις Η.Π.Α., παρά του ότι είναι διάσημη και λαοφιλής ως χορευτική δραστηριότητα, δεν αναγνωρίζεται από όλους τους παράγοντες και τους σχετικούς θεσμούς ως άθλημα, αλλά ως δραστηριότητα θεάματος ή οργανωμένη χορογραφημένη (ενίοτε επαγγελματική) δραστηριότητα, που υπάρχει για την υποστήριξη ομάδων αθλημάτων, όπως το μπάσκετ, το αμερικάνικο και αγγλικό ποδόσφαιρο, το μπέιζμπολ, το κρίκετ, το βόλεϊ κλπ. στα διαλλείματα και τα ημίχρονα τους.
Μέχρι σήμερα δεν είναι Ολυμπιακό Άθλημα, παρά του ότι η κοινότητα επαγγελματιών του τσιρλίντινγκ εργάζεται πυρετωδώς με την υποστήριξη ισχυρών πολιτικών λόμπι και εταιρειών που το χρησιμοποιούν για διαφήμιση, ώστε να αναγνωρισθεί ως ολυμπιακό άθλημα.
Πάντως, η κυβέρνηση δια των υπουργών κ.κ. Αυγενάκη και Κεραμέως καταγράφεται στους πλέον ένθερμους υποστηρικτές διεθνώς, με την τέλεια προώθηση που παρείχε στο τσιρλίντινγκ (αναγνώριση σαν αθλήματος και άδεια εισόδου προβολής στα σχολεία). Ίσως σ’ αυτήν την απόφασή τους διαδραμάτισε ρόλο το γεγονός ότι η δραστηριότητα αυτή τα τελευταία χρόνια έχει συνδεθεί με την ομάδα του Ολυμπιακού Πειραιά («Red Drops» cheerleaders) ως γενεσιουργό πηγή. Άλλωστε, άλλη μία επαγγελματική δραστηριότητα του κ. Μ. Φουντεδάκη εδώ και πολλά χρόνια είναι αυτή του σπίκερ που παρουσιάζει τους αθλητικούς αγώνες μπάσκετ του Ολυμπιακού και τις μαζορέτες του από τα μεγάφωνα του γηπέδου. Ίσως πάλι, διαδραμάτισε ρόλο ότι το τσιρλίντινγκ είναι από τα ελάχιστα πολιτισμικά προϊόντα που δημιουργήθηκαν και αναπτύχθηκαν στις Η.Π.Α, το οποίο είναι ενδεικτικό του τύπου της κουλτούρας της χώρας, που επιμελώς εξάγει, ώστε να δημιουργεί «συγγένειες», ταυτοσημότητες και διακοινωνικές συμμαχίες στις παραδόσεις άλλων χωρών, μέσω του τρόπου ζωής, των προτύπων και στερεοτύπων που δημιουργούνται με το πέρασμα του χρόνου.
4. Η ιστορία του Τσιρλίντινγκ και οι πλάνες
———————————————————————–
Α. Στο τέλος του 18ου αιώνα στα πανεπιστήμια των μετεπαναστατημένων Η.Π.Α άρχισαν να διοργανώνονται από σπουδαστές εξωπανεπιστημιακές δραστηριότητες, ως αντίδραση στην (αγγλικού τύπου) αυστηρότητα που επικρατούσε στην ακαδημαϊκή διαδικασία. Θέμα τους είχαν διοργανώσεις αθλητικών δραστηριοτήτων, τόσο ενδοπανεπιστημιακών, όσο και διαπανεπιστημιακών. Για την οπαδική υποστήριξη των αθλητών αναπτύχθηκε για πρώτη φορά οργανωμένη ομάδα που θα φώναζε συνθήματα και θα χειροκροτούσε με ρυθμό και προσυνεννοημένες κινήσεις.
Κατά τον 18ο και τον 19ο αιώνα δεν υπήρχαν μεικτά πανεπιστήμια (γυναίκες και άνδρες) και σίγουρα δεν υπήρχαν γυναικείες αθλητικές ομάδες. Έτσι, η οπαδική δραστηριότητα που ονομάστηκε cheerleading στελεχωνόταν από άνδρες και γι’ αυτό άνδρες είναι οι πρώτοι τρεις cheerleaders για τους οποίους υπάρχουν αρχεία από το πανεπιστήμιο του Princeton.
ΠΛΑΝΗ 1: Οι σημερινοί υποστηρικτές του τσιρλίντινγκ χρησιμοποιούν την ιστορική αφετηρία της δραστηριότητας τους για να διασκεδάσουν τα επιχειρήματα όσων το κατηγορούν στην σημερινή χορογραφημένη/επαγγελματική/εμπορευματοποιημένη μορφή του, ως μέσο προώθησης του σεξισμού. Όμως, όπως αναφέρθηκε, ο λόγος που ξεκίνησε το τσιρλίντινγκ με άνδρες ήταν:
– ότι δεν υπήρχαν στους χώρους των πανεπιστημίων γυναίκες,
– ότι ήταν αδιανόητο να συμμετέχουν γυναίκες στα αθλήματα και στους χώρους διεξαγωγής τους,
– ότι στην πρώτη μορφή του, ήταν οπαδική δραστηριότητα με οργανωμένες ιαχές, όπως είναι οι σημερινές οργανωμένες εξέδρες φιλάθλων κλπ. και όχι δραστηριότητα με εστίαση στις μίνι φούστες ή τα σορτσάκια και τα πομ – πομ.
Τσιρλίντινγκ και γυναίκες
Β. Το τσιρλίντινγκ κατοχυρώνεται θεσμικά για τις πανεπιστημιακές ομάδες το 1898. Οι γυναίκες επιτράπηκε να σχηματίζουν αντίστοιχες ομάδες οπαδικής υποστήριξης το 1923, οι οποίες δεν αναπτύσσονταν ιδιαίτερα, μέχρι το 1940. Η μαζική στράτευση ανδρών στην ηλικία της νεότητας, έδωσε τεράστια πληθυσμιακή ώθηση στην στελέχωση των ομάδων τσιρλίντινγκ με νέες, ενώ σταδιακά άλλαξε και το ύφος των ομάδων αυτών, με την υπερενίσχυση της χορογραφίας, των θελκτικών στολών και των αξεσουάρ. Μέχρι την δεκαετία του 1970 όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης είχαν την δυνατότητα να έχουν ομάδες τσιρλίντινγκ. Το 95% από αυτές στελεχωνόταν από κορίτσια, ενώ σε έρευνα που έγινε το 2005 τα κορίτσια στις Η.Π.Α αποτελούσαν το 97% των ομάδων.
Από την στιγμή που στις Η.Π.Α επετράπη στις υπόλοιπες βαθμίδες της εκπαίδευσης να αναπτύξουν το τσιρλίντινγκ (σ.σ.: μέχρι και μετά τον Β ´Παγκόσμιο Πόλεμο επιτρεπόταν μόνο στα πανεπιστήμια) μέσα μόνο σε λίγα χρόνια δημιουργήθηκε το σχετικό γυναικείο στερεότυπο της όμορφης, σέξι και πολλά υποσχόμενης Αμερικανής cheerleader, αυτό που κατέληξε να ανήκει στα: «American icons of wholesome sex appeal». Συγχρόνως, πέρασε βαθιά στα πολιτισμικά στοιχεία των Η.Π.Α με την αναπαραγωγή του στερεότυπου μέσα από πολλές κινηματογραφικές ταινίες με θέμα την όμορφη τσιρλίντερ. Διακινήθηκε από την παντοδύναμη αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία σε όλο τον κόσμο. Είναι πολυάριθμα τα σήριαλ που προβλήθηκαν από τους τηλεοπτικούς σταθμούς των Η.Π.Α που εμπέδωσαν πλήρως την μόδα του να είναι ένα κορίτσι τσιρλίντερ στο σχολείο του, κάθε βαθμίδας, αλλά και να είναι ο στόχος, το επιθυμητό «τρόπαιο» από τα πιο γενναία, αθλητικά, αντίστοιχα όμορφα ή και ευφυή αγόρια. Οφείλεται να αναφερθεί επίσης, ότι είναι αμέτρητος ο αριθμός πορνογραφικών ταινιών που παράγεται από την δεκαετία του 70´μέχρι και σήμερα με θέματα και στερεοτυπικούς ρόλους που αφορούν στο τσιρλίντινγκ.
Ο ιδρυτής της Βιομηχανίας του Τσιρλίντινγκ στις Η.Π.Α θεωρείται ο Lawrence Herkimer.
«Απαιτεί κοντές φούστες, μαλλιά με κορδέλα, μέικ-απ, διαρκές χαμόγελο και ενθουσιασμό».
Glitz, Glamour, Glitter
ΠΛΑΝΗ 2: Το τσιρλίντινγκ είναι γέννημα – θρέμμα δραστηριότητα θεάματος που αφορά στην κουλτούρα των Η.Π.Α. Προάγει το στερεότυπο της πανέμορφης κοπέλας με τέλειο κορμί, το οποίο οργανωμένα αποκαλύπτεται στο κοινό με τις στολές που επιλέγονται να φορούν οι σχετικές ομάδες. Εκείνοι που σκέφτηκαν να το εισάγουν στα σχολεία των Η.Π.Α από τις μικρές ηλικίες, δημιούργησαν μία τεράστια αγορά ενός πολιτισμικού προϊόντος, το οποίο αναπαράγεται μέσα από τα εκπαιδευτήρια, διαιωνίζεται ως μία καθημερινότητα μέσα από την καλλιέργεια σχετικής κουλτούρας που ριζώνει στην κοινωνία δια του σχολικού περιβάλλοντος.
Τις τελευταίες δεκαετίες στις Η.Π.Α, στην βάση του στόχου της εισόδου του εν λόγω θεάματος καθολικά στην εκπαίδευση, οικοδομήθηκε από εκείνους/-ες έχουν λόγους να επεκτείνεται, το αφήγημα ότι πρόκειται για άθλημα και όχι απλώς για θέαμα.
Συνεπώς, αν δεν έπαιρνε την διάσταση του αθλήματος, δεν θα δικαιολογείτο η καλλιέργεια στα σχολεία, ενώ σχεδόν κανείς δεν θα ήθελε να ασχολείται το κορίτσι του με μία δραστηριότητα που γίνεται στο περιθώριο μίας αθλητικής εκδήλωσης για να διασκεδάσει τους άνδρες θεατές, με τα κοντά σορτσάκια κλπ. που φορούν οι τσιρλίντερς. Στα μπόνους του αφηγήματος περί αθλήματος, είναι ότι δημιουργήθηκαν τοπικά, πολιτειακά, εθνικά, πανεπιστημιακά και διεθνή πρωταθλήματα, αυξάνοντας τον οικονομικό κύκλο της βιομηχανίας του τσιρλίντινγκ, τις εμπλεκόμενες εταιρείες, τους χορηγούς και τον ανταγωνισμό.
Στις μικρές ηλικίες, όχι τυχαία, ο ρουχισμός προβλέπεται να είναι πιο συντηρητικός, ώστε να αποσπάται η προσοχή από τα εγγενή σεξιστικά στοιχεία.
Όμως, όσο οι ηλικίες μεγαλώνουν μαζί με τον ανταγωνισμό μεταξύ ομάδων, τόσο περισσότερο τα ρούχα των τσιρλίντερς γίνονται αποκαλυπτικότερα. Το πράγμα κορυφώνεται στις επαγγελματικές ομάδες τσιρλίντινγκ γυναικών, όπου η σέξι εμφάνιση είναι απαρέγκλιτη προϋπόθεση.
Αναγνώριση
Γ. Στις Η. Π.Α. που «γεννήθηκε» το τσιρλίντινγκ το καθεστώς αναγνώρισης ενώσεων κάθε είδους υπακούει πλήρως στους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Συνεπώς, κάθε οργάνωση έχει τη δυνατότητα να αυτοαποκαλείται, όπως θέλουν οι παράγοντες της, αρκεί να δηλώνεται στις κρατικές υπηρεσίες, να μην παρανομεί και με την προϋπόθεση ότι θα πληρώνει φόρους. Η αλήθεια είναι ότι όσες και όσοι ασχολούνται, πόσο μάλλον, εκείνες και εκείνοι που κερδοσκοπούν από αυτήν την δραστηριότητα, θεωρούν ότι καταπιάνονται με άθλημα. Αθλητικοί παράγοντες και αθλητικοί και κρατικοί θεσμοί δεν αναγνωρίζουν το τσιρλίντινγκ ως άθλημα.
Ακόμη και στον χώρο της ανώτερης εκπαίδευσης των Η.Π.Α, που το τσιρλίντινγκ υπήρχε (σ.σ.: όχι με την σημερινή μορφή του) από τον 19ο αιώνα, δεν αναγνωρίζεται ως άθλημα. Πολύ γνωστά παγκοσμίως πανεπιστήμια δεν διαθέτουν ομάδες τσιρλίντινγκ σκόπιμα. Όμως, αυτό δεν εμποδίζει σε τίποτα εκείνα που έχουν να διοργανώνουν «πρωταθλήματα» τσιρλίντινγκ, ακόμη και να προσφέρουν προνόμια σε όμορφες και γυμνασμένες υποψήφιες φοιτήτριες για να προτιμήσουν το πανεπιστήμιο Α, από το Β, για να στελεχώσουν την ομάδα τσιρλίντινγκ. Αυτό γίνεται για έναν επιπρόσθετο λόγο, ώστε να υπονομευθεί η στερεοτυπική αφήγηση ότι οι όμορφες και σέξι τσιρλίντερ δεν έχουν επιδόσεις και επιτυχίες στις γνώσεις.
Σήμερα το τσιρλίντινγκ έχει δύο κατευθύνσεις: α) το υποστηρικτικό στις αθλητικές ομάδες που υπήρχε πάντα και β) το αγωνιστικό/«πρωταθλητικό».
Εμείς προσθέτουμε και το διαφημιστικό, διότι σημαντική μερίδα της βιομηχανίας προϊόντων και υπηρεσιών ενδιαφέρεται μόνιμα και συστηματικά να διαφημίζεται επάνω στα γυαλιστερά μπουστάκια και «καυτά» σορτσάκια των καλλίγραμμων κοριτσιών και γυναικών που στελεχώνουν τσιρλίντινγκ ομάδες.
ΠΛΑΝΗ 3: Οι προσκλήσεις των εκπροσώπων των ενώσεων τσιρλίντινγκ στις Η.Π.Α (και όχι μόνο), σε παιδιά του δημοτικού ή του μέσου σχολείου (Γυμνάσιο) για να συμμετέχουν στην διαλογή, προκειμένου να ενταχθούν σε σχολικές ή σωματειακές ομάδες, όχι τυχαία, αναφέρονται στην δυνατότητα να δοκιμαστούν και αγόρια και κορίτσια, ανεξαρτήτως επιπέδου σωματικής διάπλασης.
Αυτό δικαιολογείται: α) αφενός διότι η διάδοση και εξοικείωση με την εν λόγω δραστηριότητα είναι καλύτερο να αφορά και στα δύο φύλα, ενώ οι οικονομικές συνδρομές για την συμμετοχή οποιουδήποτε φύλου έχουν ίδια αξία για εκείνους που κερδοσκοπούν, β) αφετέρου κανείς από τους τελευταίους δεν θα έχει να χάσει από τον πληθυσμιακό διπλασιασμό και την αντίστοιχη επέκταση της οικονομίας του τσιρλίντινγκ στο μέλλον. Επίσης, η διττή πρόσκληση είναι ένας πολύ καλός τρόπος να αμφισβητηθούν και να υπονομευθούν επικοινωνιακά, όσοι/-ες αντιτίθενται στο τσιρλίντινγκ, επειδή προωθεί και καλλιεργεί το σεξιστικό στερεότυπο εις βάρος του γυναικείου φύλου.
Όμως, ας μην έχει κανείς/-μια την ψευδαίσθηση ότι από τους παράγοντες του χώρου ασκείται διπλή πολιτική, τόσο στις Η.Π.Α, όσο και παντού, όπου προσπαθεί να αναπτυχθεί η «βιομηχανία του τσιρλίντινγκ». Από την μία προωθείται η δήθεν έμφυλη ισότητα στις μικρές ηλικίες, από την άλλη, στις επαγγελματικές ομάδες ενηλίκων, όπου διακυβεύονται τα πολλά χρήματα των χορηγών και των διαφημιζομένων, η επιλογή με βάση το σεξιστικό στερεότυπο είναι αυστηρή και ενίοτε σκληρή που προσομοιάζει τα κριτήρια playboy, hooters κλπ.
Τα συμφέροντα που προωθούν το τσιρλίντινγκ προβάλλουν το αφήγημα της δήθεν ισότιμης συμμετοχής ανδρών σε κάποιες πανεπιστημιακές ομάδες αυτής της δραστηριότητας. Όντως, υπάρχει συμμετοχή ανδρών σε αυτές τις ομάδες τσιρλίντινγκ, αλλά η είσοδος τους δεν συνδέεται με την εξάλειψη του σεξισμού, τουναντίον. Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ομάδων στα σχετικά πρωταθλήματα εξανάγκασε σε νέες, πιο δυναμικές και επικίνδυνες φιγούρες, όπως οι ψηλές «άνθρωπο – πυραμίδες». Σ’ αυτές, για λόγους καλύτερης υποστήριξης, στην πρώτη σειρά μπαίνουν άνδρες. Το ίδιο συμβαίνει και εκεί που δοκιμάζονται φιγούρες με δυναμικές προωθήσεις (εκτινάξεις) για εναέριους στροβιλισμούς. Οι άνδρες ωθούν δυναμικά τα ελαφρά και καλλίγραμμα κορίτσια και έτσι, τους δίνουν την δυνατότητα για περισσότερες περιστροφές με σκοπό την καλύτερη βαθμολογία.
Αυτά πετυχαίνουν, εκεί που δεν προκύπτουν τραυματισμοί…
Τσιρλίντινγκ και τραυματισμοί
Δ. Όσες οικογένειες έχουν παιδιά που ασχολούνται με αθλήματα ή όσοι/-ες έκαναν ή κάνουν αθλητισμό, γνωρίζουν ότι υπάρχει μία εύλογη πιθανότητα να υποστούν συνέπειες από την ενασχόλησή τους με το σπορ που αγαπούν.
Το τσιρλίντινγκ, παρά του ότι για πολλούς και διαφορετικούς λόγους δεν λογαριάζεται ως άθλημα, παρουσιάζει τεράστια ποσοστά τραυματισμών που δεν συγκρίνονται με κανένα άλλον χώρο σωματικής δραστηριότητας.
Σχετικά πρόσφατη μέτρηση στις Η.Π.Α απέδειξε ότι από τα 2,9 εκατομμύρια κορίτσια Λυκείου που αθλούνται στην χώρα, μόνο το 3% δηλώνει σαν «άθλημα» το τσιρλίντινγκ. Παρόλα αυτά, από τους τραυματισμούς που καταγράφονται κάθε χρόνο στον γενικό πληθυσμό αθλούμενων κοριτσιών (δλδ το σύνολο των 2,9 εκ.) το 65% αφορά στα κορίτσια που κάνουν τσιρλίντινγκ !!!
Η NCAA (Εθνική Κολεγιακή Ένωση Αθλητισμού) δεν αναγνωρίζει το τσιρλίντινγκ ως άθλημα, ωστόσο, στην συγκέντρωση στοιχείων για τραυματισμούς κατ’ έτος από σωματική δραστηριότητα στα Κολέγια κατέγραψε ότι το 67% των τραυματισμών έγιναν κατά την εκτέλεση δραστηριοτήτων τσιρλίντινγκ!
Αυτά συμβαίνουν στις Η.Π.Α, εκεί που σχεδόν κάθε σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο, Κολέγιο και Πανεπιστήμιο διαθέτουν τουλάχιστον ένα κλειστό γυμναστήριο πλήρως εξοπλισμένο και στίβο με ταρτάν (σ.σ.: ελαστικός, απορροφητικός τάπητας). Δεν γνωρίζουμε αν οι κ.κ. υπουργοί Αυγενάκης και Κεραμέως έλαβαν υπόψη τους αυτήν την παράμετρο, όταν ενέκριναν την είσοδο στην διάδοση του τσιρλίντινγκ στις εκπαιδευτικές βαθμίδες του ελληνικού συστήματος παιδείας.
5. Τσιρλίντινγκ: «χτίζοντας» μία νέα αγορά
————————————————————————
Στην ιδιωτική οικονομία φιλελεύθερου τύπου, είναι αναγκαίο να εφευρίσκονται και να δρομολογούνται συνεχώς νέοι τρόποι για να δημιουργούνται αγορές. Απαραίτητα είναι: ένα αρχικό κεφάλαιο, οι διαμεσολαβητές που «στήνουν» την δουλειά (με το αζημίωτο), οι άδειες και νομιμοποιήσεις από το κράτος (ενίοτε με το αζημίωτο), τα μέσα ενημέρωσης και οι τρόποι που θα εμπεδώσουν ότι υπάρχει η ανάγκη ύπαρξης αυτής της νέας αγοράς, και τέλος, οι πελάτες/καταναλωτές/θύματα από τους οποίους θα βρεθούν οι τρόποι για να αφαιρείται το χρήμα σταθερά και μόνιμα με διάφορους τρόπους, για να υπάρχει κέρδος. Όλα τα παραπάνω στοιχεία λειτούργησαν στις Η.Π.Α με αντικείμενο αξιοποίησης – ως προϊόν κατανάλωσης – το τσιλρίντινγκ. Μάλιστα, λειτούργησε και λειτουργεί τόσο καλά η αγορά του, που έγινε εξαγώγιμο, πολιτισμικό είδος της χώρας, που χρησιμεύει στην διεθνή διάδοση του «αμερικανικού τρόπου ζωής» και σε άλλες χώρες. Σ’ αυτές, η οικονομία του τσιρλίντινγκ αναπτύχθηκε και αναπτύσσεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή όπως εξελίχθηκε στις Η.Π.Α, αλλά σε γραμμική εξέλιξη και πολύ γρηγορότερα, αφού η εμπειρία βοηθά τους παράγοντες κάθε χώρας να γνωρίζουν τα «βήματα» που πρέπει να γίνουν σε σειρά για να λειτουργήσει η οικονομία άμεσα.
Για παράδειγμα, στις Η.Π.Α, πήρε 40 περίπου χρόνια για να εισαχθεί το τσιρλίντινγκ στα σχολεία, προκειμένου να γίνει τρόπος καθημερινότητας στην κοινωνία και έτσι, να ανοίξει η αγορά του στην κοινωνία. Στην Ελλάδα, πήρε κάτι λιγότερο από μία δεκαετία για να γίνουν όλα τα βήματα. Δηλαδή από την οργανωμένη ύπαρξη του με κάποιες πρώτες ομάδες, μέχρι την ίδρυση Ομοσπονδίας, που μόλις σε ένα χρόνο από την αναγνώριση της πήρε την άδεια από κυβέρνηση να εισέλθει σε όλες τις βαθμίδες του εκπαιδευτικού συστήματος!
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ιδιωτική οικονομία (καπιταλισμός) λειτουργεί πιο καλά από τις Η.Π.Α στην χώρα μας, αν δεν γνωρίζαμε όλοι από παλαιότερες εμπειρίες ότι αυτό οφείλεται στην παντελή έλλειψη ελέγχων και προϋποθέσεων, καθώς και ανάλυσης στόχων από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Δηλαδή, δίνονται άδειες, χωρίς να κάθεται κανείς να σκεφθεί, αν υπάρχει κάτι θετικό που θα μείνει στο Κράτος και την κοινωνία από την υπερπροώθηση μίας τέτοιας αγοράς δια του συστήματος εκπαίδευσης.
Ερωτήματα όπως: «ποιος θα κερδίσει περισσότερο από την ανάπτυξη αυτής της οικονομίας με την εύνοια του Κράτους;», «τι συνέπειες θα υπάρχουν στην μέση οικογένεια;», «ποιες είναι οι συνθήκες που απαιτούνται για την ασφαλή λειτουργία αυτής της αγοράς;», «ποια είναι τα κοινωνικά πρότυπα που προωθεί αυτήν η νέα αγορά;», «τι πόρους θα απορροφήσει από άλλες που ήδη υπάρχουν (χωρίς την ίδια υποστήριξη του Κράτους) που είναι πιο συμφέρουσες για το κοινωνικό σύνολο;» …απλά δεν διατυπώνονται, ούτε και απασχολούν εκείνους/-ες που βάζουν τις υπογραφές τους, αλλά ούτε και εκείνους που εντέλλονται να διαμεσολαβήσουν (εκπαιδευτική κοινότητα), και δυστυχώς, ούτε από φορείς που υπάρχουν για να αντιμετωπίζουν με πολιτική τέτοιες εξελίξεις. Άραγε, ποια είναι η θέση των κοινωνικο-οικονομικών, αθλητικών και φεμινιστικών τμημάτων των κομμάτων του «δημοκρατικού τόξου» για την είσοδο του τσιρλίντινγκ στα σχολεία; Των οργανώσεων γυναικών; Των ενώσεων εκπαιδευτικών και γονέων;
Οι συντρέχουσες συνθήκες
——————————————–
Στις Η.Π.Α και παγκοσμίως, έχουν δημιουργηθεί ηλεκτρονικά/τηλεοπτικά παιχνίδια κινουμένων σχεδίων (video games) στα οποία το πιόνι που κινεί ο χειριστής/-στρια για να διεξέλθει των περιπετειών του παιχνιδιού και να πάρει τους πόντους, είναι τσιρλίντερ. Με λίγα λόγια το στερεότυπο αναπαράγεται στα νέα παιδιά και μέσω της βιομηχανίας των παιχνιδομηχανών.
Επίσης, από το YouTube εδώ και αρκετά χρόνια, και σχετικά πρόσφατα από το ευρέως διαδεδομένο Tic Toc δημιουργούνται και αναπαράγονται καθημερινά δεκάδες χιλιάδες βίντεο από «επώνυμες/-ους» και μαζικά από «ανώνυμους/-ες» για λόγους αυτοπροβολής και ενσυνείδητης ή υποσυνείδητης κοινωνικής αυτοεπιβεβαίωσης ή έστω μόδας. Σ’ αυτά πρωταγωνιστεί ο ατομικός χορός, αλλά και τα μικρά χορευτικά γκρουπ που κάνουν κινήσεις που προσομοιάζουν με εκείνες των μαζορετών. Πολλά από αυτά δε γίνονται με κουστούμια μαζορετών.
Με λίγα λόγια, η άδεια εισόδου των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας Τσιρλίντινγκ και των συμφερόντων τους στα δημόσια και ιδιωτικά (σ.σ.: σ’ αυτά θα γίνει σωστό πανηγύρι εμπορίου) σχολεία, συμπίπτει με την παγκόσμια μόδα για την δημιουργία και προβολή ερασιτεχνικών, ατομικών/ομαδικών βίντεο με χορευτικές κινήσεις στο Τic Τoc. Συνεπώς, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο για τους γονείς να αρνηθούν στα κοριτσάκια τους να τα εγγράψουν καταβάλλοντας «δίδακτρα» και συνδρομές στις σχολές και στα σωματεία των εκπροσώπων της Ομοσπονδίας, μετά από μία επίδειξη τσιρλίντινγκ στο σχολείο τους.
Έτσι, αντί να εκμεταλλευτεί το υπουργείο την συγκυρία της παγκόσμιας βιομηχανίας των πολυμέσων για να εμπνεύσει σε αγόρια και κορίτσια την αγάπη για τον χορό (σ.σ.: που υστερεί στην χώρα μας στην κανονική του μορφή, ως διδασκαλία κίνησης, τέχνης και αισθητικής) δίνει την έγκρισή της αστόχαστα να εκμεταλλευτεί την περίσταση η Ομοσπονδία Τσιρλίντινγκ, δηλαδή οι επαγγελματίες εκπρόσωποι ενός ακροβατικού θεάματος (και όχι αθλήματος) με βαθύ, σεξιστικό περιεχόμενο.-
Παρακάτω παραθέτουμε έναν πίνακα που παρουσιάζει το δίκτυο της βιομηχανίας του τσιρλίντινγκ:
6. Τσιρλίντινγκ και σεξισμός
———————————————–
Την δεκαετία του 1970 στις Η.Π.Α το τσιρλίντινγκ βρισκόταν στο απόγειο της ανάπτυξης του. Ελέω της οικονομίας της αγοράς και της εμπορευματοποίησης των πάντων, η κυβέρνηση το είχε επιβάλει στα σχολεία όλων των βαθμίδων, οι ταινίες με τις πανέμορφες, σέξι, «καταφερτζούδες» τσιρλίντερς (και οι σχετικές πορνοταινίες) συνέπλεαν με την δόξα του απογείου της μεταπολεμικής, φιλελεύθερης ανάπτυξης. Στον αντίποδα, οι φεμινίστριες του «δεύτερου κύματος», επίσης στις Η.Π.Α, με την ροκ οπτική τους αντιπαρατίθονταν στο στερεότυπο της «μπίμπο» τσιρλίντερ με αποστροφή …και ποίηση. Η μεταμοντέρνα εποχή ξεπέρασε το «δεύτερο κύμα», ίσως κάποιες εκπροσώπους του, αλλά όχι τα αιτήματά του. Ωστόσο, πιο ανθεκτικό διασώθηκε, και διαδίδεται «ένδοξα», όπως στην Ελλάδα, το τσιρλίντινγκ.
Στο πλαίσιο του μεταμοντερνισμού και της αντίστοιχης άποψης που κυριαρχεί για το πώς πρέπει να διεξάγονται οι αντιπαραθέσεις για τα ζητήματα έμφυλης ισότητας, σήμερα στις Η.Π.Α (και όχι μόνο), έχουν δημιουργηθεί και προβληθεί ομάδες τσιρλίντινγκ από άτομα ΛΟΑΤΚΙ. Επιπλέον, στις εκδηλώσεις «Pride» ανά την υφήλιο, σήμερα προωθείται η προβολή και παρέλαση ομάδων τσιρλίντερ από άτομα των σχετιζόμενων κινημάτων ως μέρος της γενικής διεκδικητικής ατραξιόν. Με λίγα λόγια, μέρος των κινημάτων της έμφυλης ισότητας στις ημέρες μας εγκόλπωσαν το τσιρλίντινγκ ως στερεότυπο, προσπάθησαν να το «φορέσουν» στα μέτρα τους και για τους στόχους τους, με διάθεση ειρωνείας ή χωρίς. Το ερώτημα που τίθεται είναι, αν έτσι, υπερπροωθείται το τσιρλίντινγκ και η σεξιστική υποκουλτούρα που εμπεριέχει. Αν αποτελεί μία άμεση παραδοχή ήττας των κινημάτων για την έμφυλη ισότητα.
Ελλάδα, τσιρλίντινγκ, σεξισμός
—————————————————
Αντί κάποιας περιγραφής, ανάλυσης και επιχειρηματολογίας, παραθέτουμε τις προσκλήσεις προς νέες κοπέλες που έγιναν τα τελευταία χρόνια από εκείνους/-ες που διαχειρίζονται την ομάδα τσιρλίντινγκ του Ολυμπιακού. Υπενθυμίζουμε ότι ο πρόεδρος της νεοφυούς Ομοσπονδίας Τσιρλίντινγκ, κ. Μ. Φουντεδάκης, έχει άμεση επαγγελματική σχέση με αυτήν την ομάδα και πως αυτή η ομάδα αποτέλεσε το εφαλτήριο για την οικοδόμηση του τσιρλίντινγκ ως αγοράς στην Ελλάδα. Επιπλέον, παραθέτουμε σχετικό βίντεο, από την ίδια ομάδα, όπου καθεμιά και καθένας μπορεί να εξάγει συμπεράσματα για τα «ιδεώδη» και τον τύπο του πολιτισμού/αθλητισμού που μεταφέρει το τσιρλίντινγκ, καθώς και για τον ρόλο που επιφυλάσσει για τις γυναίκες:
——————————————
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
1. https://www.enikos.gr/politics/736949/to-tsirlintingk-bainei-sta-scholeia-i-egkyklios-tou-ypourgeiou-pa
2. Grindstaff L. A., https://www.britannica.com/sports/cheerleading,
3. https://en.wikipedia.org/wiki/Cheerleading
4. https://helleniccheerleadingfederation.gr/
Ισότητα | newsroom 
Απάντηση